به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل، یکی از محورهای اساسی عرصة مبارزه با موادمخدر، حوزة کاهش تقاضاست. این حوزه با مجموعه برنامه‌ها، اقدامات و فعالیت‌های مرتبط با پیشگیری، کنترل و کاهش مصرف مواد و حیطه‌های درمان و بازتوانی ارتباط دارد. به جرات می‌توان گفت که کاهش تقاضا که با مقوله‌های پیشگیری از مصرف مواد، درمان معتادان، کاهش آسیب‌های ناشی از اعتیاد، بازتوانی و توانمندسازی بهبود یافتگان و حمایت‌های اجتماعی از آنان و خانواده‌هایشان مربوط است؛ ستون اصلی و گرانیکاه مبارزه همه جانبه با موادمخدر و روانگردان‌هاست. نهادها و دستگاه‌هایی که در این زمینه به تلاش مشغولند به معنای دقیق کلمه در «جهادی» سترگ درگیر هستند. این بیان، البته، به معنای نادیده انگاشتن اقدامات سایر حیطه‌های مبارزه با موادمخدر و از جمله مقابله و کاهش عرضه مواد نیست، اما همگان به این موضوع اذعان دارند که در شرایط کنونی جوامع نبود یا حذف مواد روانگردان از دامن انسان معاصر اساساً امری ناشدنی است و بنابراین تاکید بر کاهش تقاضا به رغم وجود انواع و اقسام مواد و رفتارهای اعتیادی هم به لحاظ منطقی و از یک دید منطقی و هم از بعد اقتصادی و صرفه و صلاح هزینه – اثربخشی و هزینه – فایده‌مندی به صواب نزدیک‌تر است.
در بین نهادها و دستگاه‌های فعال در مورد کاهش تقاضای مواد در کشور ما، یکی هم سازمان بهزیستی است که از حق بگذریم و بی‌اغراق سازمان پیشرو در این حوزه است. این سازمان با خیل نیروهای خدوم، کارشناسان و متخصصان مبرر و همیاران و شرکای بی‌بدیل خود در بخش مردم نهاد از بیش دو دهه گذ شته در گستره کشور پرچم سعی و مجاهدت کاهش تقاضا را به اهتراز درآورده است. اگرچه برنامه‌ها و فعالیت‌های همة دستگاه‌ها و نهادهای درگیر در حوزه‌های کاهش تقاضا لازم و ضروری بوده و مناسب است تا با هم‌افزایی این برنامه‌ها، اثربخشی آنها را به سطح بهینه رساند، اما واقعیت آن است برنامه‌ها، اقدامات و تلاش‌های هیچ یک از نهادهای دیگر در کشور به جامعیت برنامه‌ها و اقدامات سازمان بهزیستی نیست. می‌توان دستگاهی را در نظر داشت که برای خیل عظیم نوجوانان و جوانان کشور برنامه‌های پیشگیری اجرا می‌کند و می‌توان نهادی را متصور بود که در حوزه درمان و کاهش آسیب مسئول و فعال است، اما به جز سازمان ما کدام دستگاهی را می‌توان سراغ کرد که همزمان در حیطة پیشگیری، در حوزه‌های درمان و کاهش آسیب، در عرصه بازتوانی و توانمندسازی و جامعه‌پذیری و در دامنه حمایت اجتماعی و چتر حمایتی از بهبود یافتگان و خانواده‌های آنان به برنامه‌ریزی و فعاالیت مشغول باشد؟
طیف گسترده خدمات سازمان بهزیستی کشور در حوزه کاهش تقاضا که تماما با همکاری و همگامی و مشارکت خود مردم و بهبود یافتگان و نهادهای مردمی و غیردولتی صورت می‌گیرند، این نهاد را در مقام دستگاهی مسئول، منحصر به فرد و استثنایی در نزد مردم و مسئولان معرفی کرده است. در این نوشته نه قصد ارائه آمار و ارقام هست و نه جای آن (که در مجالی دیگر به آن پرداخته شده و خواهد شد)، اما به همین حد اکتفا می‌شود که این تنوع و تکثر در خدمات هر ساله موجب بهره‌مندی هزاران نفر از آحاد آسیب‌پذیر و در معرض آسیب و آسیب‌دیدگان از این بلیه خانمان‌سوز و خانواده‌های آنان جهت دستیابی به یک زندگی توأم با سلامت و دارای کیفیت گشته و یا به آنان در مسیر نیل به چنین زندگی‌ای کمک می‌رساند. این تنوع خدمات و گسترش آن در جای جای میهن اسلامی و دسترس‌پذیر کردن سهل و آسان‌تر آن و امکان‌سازی بهره‌مندی اقشار و بیشتر نیازمند خدمات تماما از یک سو در راستای بسط «عدالت» است و از دیگر سو در جهت تامین «سلامت» هم جانبه جامعه و این هردو (عدالت و سلامت) مبنای سعادت‌مندی و به‌باشی انسان معاصر است که به زیبایی در شعار امسال روز جهانی مبارزه با موادمخدر «عدالت برای سلامت و سلامت برای عدالت» به روشنی نمود یافته است. از این رو جا دارد تا با ارج نهادن به تلاش و کوشش و همت تمامی نیروها و پرسنل خدوم سازمان و ذینفعان و کنشگران و فعالان اجتماعی همکار این عرصه پر زحمت در گستره کشور، برای آنان که به واقع در راستای عملی ساختن شعار عدالت و سلامت توأمان در بخش‌های کمتر دیده شده اجتماع تلاش می‌ورزند آرزوی توفیق و بهروزی داشت و به احترام همه این عزیزان کلاه از سر برداشت.
دکتر مجید رضازاده
معاون توسعه پیشگیری سازمان بهزیستی کشور
نظر شما